Yayınlanma tarihi: 6 Aralık 2013 – Yeni Özgür Politika (internet sitesi arşivine erişim bulunmamaktadır)
4 Aralık 2013’te yani Çarşamba günü, Amerikan Çalışmaları Birliği, oybirliği ile Filistin halkının bütün dünyaya yaptığı ve İsrail akademik kurumlarını boykot etmeyi de içeren çağrısını kabul etti. Amerikan Çalışmaları Birliği, ABD üniversitelerinin sosyal bilim bölümlerinin önemli bir kısmının temsil edildiği bir birlik. Söz konusu boykot, İsrail üniversiteleriyle ortak yürütülen tüm çalışmalara son vermeyi ve İsrail’in Filistin halkı üzerinde yürüttüğü sömürgeci siyasetlere katkı yapan, bunları meşrulaştıran ya da sorgulanmasını eleştiren tüm akademisyenleri aktif olarak üniversitelerden uzak tutmayı ve protesto etmeyi içeriyor.
Böylelikle İsrail sömürüsünün ideolojik altyapısının önemli bir can damarı kesilmiş oluyor. Boykot, daha önceden ünlü feminist siyaset teorisyeni Judith Butler’ın çağrıya destek vermesi ile gündeme gelmiş, Butler’ın çevresinde adeta bir akademik linç kampanyası başlamıştı. Butler son dönem yazılarında insan bedeninin kırılganlık ve direngenliğinin dünya değiştirici gücüne işaret ediyor. Genç Arap akademisyenlerin, dünyanın bir çok ülkesinden gelen ve sömürge deneyiminden çokça payını almış diğer genç Latin, Asyalı ve Hint akademisyenlerle birlikte her türlü karalamaya büyük bir direngenlikle karşı koyarak kazandığı bu zafer tarihi bir zafer.
Üstelikte en kırılgan oldukları, işlerin gittikçe azaldığı, baskının çoğaldığı, üniversitenin kapitalizmin ihtiyaçlarına neredeyse tamamen boyun eğdiği ve akademik bilginin büyük değer kaybettiği bir dönemde… Bu boykotun İsrail’in 20 yıldır barış görüşmeleriyle oyaladığı Filistin halkının mücadelesine nasıl bir somut katkı sunacağı ayrı bir konu. Ancak böylelikle ilk kez genelde İsrail halkı, özelde ise akademisyenleri, Filistin halkının ezilmesinden doğrudan sorumlu tutuluyor. Meslektaşları ortak bir karar vererek, onlara artık yeter diyor ve böylelikle kendi hükümetlerinden bağımsız bir irade sergiliyor.
Kolombiya’da FARC’la süren barış görüşmelerinde, hükümet, 5 kişilik müzakere heyetine iki kadın müzakerecinin katılacağını açıkladı. Bunlar İnsan Haklarından sorumlu Maria Pauline Riveros ve Başbakanlık Cinsiyet Eşitliği Danışmanı Nigeria Renteria Lozano. Havana’da yapılan barış görüşmelerinde bugüne kadar toprak reformu ve siyasi sisteme katılımın arttırılmasıyla ilgili önemli kararlar alındı. Şu an itibarıyla ise silahsızlanma ve FARC gerillalarının toplumsal katılımının hangi yasalarla sağlanacağı konusu masada. FARC’ın yüzde 40’ını kadınlar oluşturuyor. Öte yandan yüzde 80’ini sivillerin oluşturduğu 220.000 kişinin öldüğü çatışmalarda, tüm halk ve özelde de kadınlar büyük zarar görmüş durumda. Barış görüşmelerinin iş adamlarının, siyasetçilerin, bürokratlar ve üst sınıfların çıkarlarını gözeterek sürdürüldüğünden kaygılı olan yerel halklar ve kadınlar için, masaya biri Afrika kökenli iki kadının oturması büyük önem taşıyor. Böylelikle nihayet esas meselelere geleceği ve ülkedeki yoksulluk, eşitsizlik, ayrımcılık, savaştan kaynaklı infaz, göç, taciz ve tecavüzlerin tartışmaya açılacağı umuluyor.
Tüm bunlar olurken Tayland ve Ukrayna’da halklar hükümetlere karşı ayakta, sokaklarda, gösterilerdeydi. Mursi’ye karşı ayaklanmış Mısırlı yoldaşlar bir kez daha orduya devrimden elini çek, cezaevlerini boşalt çağrısı yaptı.
Arada Türkiye’nin siyasetinden bir başımızı kaldırıp dünyaya bakmak iyi geliyor. Kürdistan ve Türkiye’de yürütülen mücadelelerin evrensel bağlamını hatırlamak iyi geliyor.
Gündeme sıkışmış gündeliklerimizi başka dünyalara açmak iyi geliyor. Özellikle de gündem seçim olunca. İç çamaşırlarıyla karşımıza serilen koca koca adamlardan gözlerimizi kaçırmak iyi geliyor. İş iktidar kavgasına gelince bağırsaklarına kadar sergilenesi olan, bağır bağır bağıranlardan, MİTçilerden ve cemaatçilerden, Ergenekoncu ve darbecilerden, AKPciler ve Hocacılardan ve bilmemnecilerden artık, bir derin nefes almak gerekiyor. Başlı sonlu hikayeler dinlemek, kelimeleri yerli yerine koymak, kırılgan ve direngen bedenlerin mütevazi macerasını izlemek iyi geliyor.